Dobre praktyki z Teatrem Bezdomnych - Teatr Cienia

Startujemy z kolejną serią - #DobrePraktykizTeatremBezdomnych!

Tym razem zwracamy się do animatorów.ek, edukatorów.ek, praktyków.czek kultury oraz do wszystkich zainteresowanych tym, jak pracujemy z osobami w kryzysie bezdomności. 👇

Co sprawdziło się w naszej grupie w pracy techniką teatru cieni?

💫 inspirowanie

Dla uczestników warsztatów teatr cieni był zupełnie nową formą. Dlatego, aby zapoznać grupę z możliwościami tej formy, oglądaliśmy i omawialiśmy wspólnie nagrania profesjonalnych grup. Zwracaliśmy uwagę na sposób grania aktorów, na zabiegi jakie stosują, na to, co nam jest bliskie. To pomogło nam wypracować najważniejsze zasady, ale też otworzyło wyobraźnię uczestników i zainspirowało do wymyślania własnych historii.

👥 różnorodność

Osoby, z którymi pracujemy pochodzą z różnych światów, a my na warsztatach staramy się trochę te światy wydobyć i wymieszać. Tak, żeby każdy czuł, że jego osobisty punkt widzenia i wrażliwość są widzialne. Z każdej historii wymyślonej przez uczestników wydobywaliśmy potencjał i rozwijaliśmy najciekawsze elementy. Do każdego pomysłu podchodziliśmy indywidualnie i na bazie niego tworzyliśmy bardzo konkretny układ choreograficzny, który ćwiczyliśmy w cieniu. Niektórzy uczestnicy sami generowali pomysły na sposób przedstawienia historii, inni potrzebowali wsparcia w tym aspekcie. Z tego względu praca nad każdą scena przebiegała inaczej. Czasami wystarczyło jedno zdanie, by uczestnicy sami mogli ruszyć scenę dalej, w przypadku innych osób potrzebne było stałe ćwiczenie z instruktorkami.

🎯 wyzwania

To, co sprawia, że praca nad zagadnieniem nie nudzi się nam, to poczucie, że cały czas uczymy się czegoś nowego - to ważne również dla naszych uczestników. Zwracamy uwagę na to, żeby każdy znalazł coś nad czym może pracować. Oczywiście dla każdej osoby było to coś innego. Ktoś musiał pracować nad uważnością na partnera w scenie, inna osoba potrzebowała pracować nad zapamiętaniem całej sceny, dla kogoś trudnością była praca z ruchem, a dla jeszcze innej osoby - wiara w siebie i swoje możliwości. My świadomie starałyśmy się wspierać uczestników warsztatów w podejmowaniu tych wyzwań i dążeniu do osiągania swoich celów.

🔎 precyzyjność

Precyzyjność jest przy tej formie bardzo ważna, ponieważ nawet drobna modyfikacja choreografii może powodować, że cień, który powstaje w wyniku ruchu aktora nabierze innego znaczenie. Co jakiś czas nagrywaliśmy sceny i oglądaliśmy je, dzięki czemu uczestnicy mogli sami się przekonać jakie wrażenie wywołuje ich sposób poruszania się. Zachęcałyśmy ich też do tego, by najpierw koncentrowali się na małym fragmencie sceny i próbowali jak najdokładniej go wyćwiczyć. Każdą historię dzieliliśmy na sekwencje i potem pracowaliśmy po kolei nad każdą z nich.

🎼 rama

W pracy nad etiudami w cieniu pomogło nam dobranie odpowiedniej muzyki. Często poszukiwanie pasującej ścieżki dźwiękowej zajmowało dużo czasu, ale zdecydowanie warto było go poświęcić. Dzięki muzyce sceny zyskały rytm, nastrój i bardziej konkretne tempo. To było wsparcie dla naszych uczestników - mogli poszukiwać w muzyce akcentów, dopasowywać do niej gesty, ruchy, a także inspirować się nią przy wymyślaniu kolejnych elementów historii.

Warsztaty z różnych form teatru w połączeniu ze sztuką malarstwa prowadzimy w ramach projektu dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok 2021 z programu Edukacja Kulturalna.