Teatr Bezdomnych

Uczestnicy o zajęciach

​

Radość mnie rozpiera, kiedy mogę się spotkać z grupą. Cieszę się, że ich mam.

 Nareszcie mam większy cel. Kocham to co robimy i wieli szacun dla naszej Ani, naszej pani reżyser.

Ignacy

- poznałam wiele osób

- byłam świadkiem tworzenia się więzi i zgrania się grupy

- przeżyłam przygodę - zagrałam na scenie w prawdziwej Sali teatralnej

- wiele osób - widzów bardzo miło wypowiadało się na temat mojej roli

- jestem pełna podziwu i uznania dla Ani - reżyser za jej wkład pracy, aby dowartościować nas ludzi z marginesu

Ania

Bardzo się cieszę, że jestem w tym teatrze i gram na próbach i podczas spektakli, bo to mi daje pewną odskocznię od życia codziennego, gdzie jest dużo złego. Teatr daje mi radość bycia i życia bez używek.

Stanisław

Chodzę od dawna na zajęcia teatralne prowadzone przez Panią Anię. Uczymy się poprawnej mowy, uczymy się ról na pamięć, robimy różne ćwiczenia gimnastyczne. Jestem z tych zajęć zadowolona i zapraszam do udziału w tych zajęciach, bardzo miło schodzi czas.

Bożenka

​

Uczestniczyłem w wielu takich projektach. Sam też prowadziłem podobne grupy, ta jednak jest wyjątkowa. Nie tylko ze względu na skład grupy, ale przede wszystkim na atmosferę w grupie. Jest też coś co nie zawsze się w takich grupach zdarza- autentyczna potrzeba zmierzenia się z własnymi ograniczeniami.

Zbyszek

Jest to pomysł ze wszech miar wart naśladowania. Ponieważ opiera się głównie na osobach bezdomnych, pozbawionych nadziei na lepsze jutro, pozwala taka inicjatywa na wyzwolenie takich ludzi z marazmu i codziennej beznadziei, na wlanie w ich duszę iskry nadziei na poprawę ich doli oraz podniesienie poczucia własnej wartości. Działając w naszym teatrze zauważyłem w jak dużym stopniu on nas integruje, pozwala na zawarcie przyjaźni pomiędzy osobami bezdomnymi, a tymi którzy mają swój świat uporządkowany.

Paweł

​

Teatr Bezdomnych pełni w moim życiu kilka funkcji: przede wszystkim wypełnia potrzebę integracji, współpracy i kreatywności w interakcji z osobami o podobnych zainteresowaniach. Na tym polu zastępuje mi niemal rodzinę, której już nie mam. Drugie, to możliwość sprawdzenia samego siebie - warsztaty teatralne otworzyły mi inny, nieznany dotąd świat, w którym mogę się realizować. Zacząłem zwracać uwagę na dykcję, grę emisją głosu, mową ciała, to poprawia w kontaktach z ludźmi poczucie własnej wartości. Również patrzę na spektakle teatralne z innej perspektywy - widzę nie tylko treść, ale i poziom sztuki aktorskiej. Ważne jest dla mnie również to, że działania związane z Teatrem Bezdomnych wpisują się w realizowany przeze mnie zamiar zmiany medialnego i społecznego wizerunku osób w kryzysie bezdomności: Pokazujemy, że osoby bezdomne nie chcą być wykluczone, że coś potrafią i że jeśli im się to umożliwi mogą osiągnąć wiele i pełnić wiele ról społecznych.

Paweł